نوزادان و کودکان به طور طبیعی بیانگر هستند. آنها از بدن، صدا، حرکت، اسباببازی، هنر، تخیل و لباس خود استفاده میکنند تا نشان دهند که چه کسی هستند.
با هر تصمیمی، کودکان از طریق انتخاب شکلات در مقابل وانیلی، شلوار در مقابل شورت، لباس دخترانه شیک کتاب در مقابل بلوک، و قرمز در مقابل زرد بیشتر درباره خود می آموزند.
هنگامی که کودکان به اندازه کافی بزرگ می شوند تا بتوانند عقیده خود را بیان کنند، بسیاری از کودکان لباس را برای بیان هویت و شخصیت خود آزمایش می کنند.
بیشتر بزرگسالان با نوجوانانی آشنا هستند که مد را برای شناسایی خود با گروه همسالان یا جدا کردن خود از جمعیت تجربه می کنند.
اما حتی در سنین پایین تر، کودکان کم سن و سال شروع به شکل گیری لباس کودک مجلس احساس خود با چیزی به سادگی لباس می کنند.
بزرگسالان نقش مهمی در خرید لباس کودکان دارند و در نتیجه به تعریف اینکه نوزادان و کودکان نوپا قبل از اینکه بتوانند ترجیحات خود را بیان کنند، کمک می کنند.
اکثر والدین و مراقبین لباسی به فرزندانشان می پوشانند که نشان دهنده عقاید شخصی، سبک مد، همذات پنداری با آرمان ها و حتی اعتقادات اخلاقی آنها باشد.
به عنوان مثال، یک خانواده سنتی لباسهای سنتی میپوشد و بچههای این خانهها اغلب لباسهای دودی، لباس کودک دخترانه جدید جانجونها و انتخابها و سبکهای سنتیتر رنگ میپوشند.
از سوی دیگر، در خانوادهای که خود را ناسازگار میدانند، ممکن است کودکانی با لباسهای پانک راک یا لباسهای گوتیک برای نوزادان با ایدههای غیر سنتی در دوران کودکی پیدا شوند.
در صنعت پوشاک کودکان همه چیز را میتوان از لباسهای سنتی کودکان، لباسهای پانک راک بچهها، لباسهای گوتیک بچهها، لباسهای طراحان بد بو، لباسهای شهری هیپ هاپ و لباسهای یونیسکس معاصر مشاهده کرد.
این اساساً به بزرگسالی بستگی دارد که به نوزادان و کودکان خردسال لباس می پوشد لباس کودک پسرانه تا کودک را از طریق لباس تعریف کند.
- منابع:
- تبلیغات: