میزان کافئین موجود در قهوه مصرفی

از نظر شیمیایی، کافئین یک متیل گزانتین (1،3،7-تری متیل گزانتین) است.

جذب کافئین تقریباً در عرض 45 دقیقه پس از مصرف کامل می شود و سطح کافئین قهوه خون پس از 15 دقیقه تا 2 ساعت به اوج خود می رسد.

14 کافئین در سراسر بدن پخش می شود و از دانه قهوه لاوازا سد خونی مغزی عبور می کند.

در کبد، کافئین قهوه توسط آنزیم های سیتوکروم P-450 (CYP) – به ویژه CYP1A2 – دانه قهوه فوری متابولیزه می شود.

متابولیت های کافئین قهوه شامل پاراکسانتین و در مقادیر کمتر تئوفیلین و تئوبرومین است که بیشتر به اسید اوریک متابولیزه می شوند و در نهایت با ادرار دفع می شوند.

نیمه عمر کافئین در بزرگسالان معمولاً 2.5 تا 4.5 ساعت است، اما از فردی به فرد دیگر متغیر است.14 نوزادان ظرفیت محدودی برای متابولیسم کافئین قهوه دارند و قهوه گلد نسکافه نیمه عمر آن حدود 80 ساعت است.

بعد از 5 تا 6 ماهگی، ظرفیت متابولیسم کافئین قهوه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن با افزایش سن تغییر چندانی نمی کند.

سیگار کشیدن متابولیسم کافئین را بسیار تسریع می کند و نیمه عمر کافئین را تا 50 درصد کاهش می دهد، در حالی که استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی نیمه عمر کافئین را دو برابر می کند.

بارداری متابولیسم کافئین را تا حد زیادی کاهش می دهد، به خصوص در سه ماهه سوم که نیمه عمر کافئین قهوه می تواند تا 15 ساعت باشد.

فعالیت آنزیم های متابولیزه کننده کافئین تا حدی به ارث می رسد.

به عنوان مثال، یک نوع از ژن کد کننده CYP1A2 با سطوح بالاتر کافئین پلاسما و نسبت پایین تر پاراکسانتین به کافئین قهوه (که نشان دهنده متابولیسم کندتر کافئین است) مرتبط است.

مصرف کافئین کمتری دارد. 16 افرادی که متابولیسم کافئین کندتر از نظر ژنتیکی تعیین شده است.

تمایل دارند با مصرف معمولی کافئین قهوه کمتری نسبت به افراد بدون این استعداد ژنتیکی جبران کنند.

و داروهای ضد افسردگی) می توانند پاکسازی کافئین  قهوه را کاهش دهند قهوه های شیرین و نیمه عمر آن را افزایش دهند.