خواص شیشه ساختمانی در تهران را می توان به فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی، حرارتی و نوری تقسیم کرد. شیشه یک ماده معدنی جامد است که هم سخت است و هم شکننده است.
این یک جامد بی شکل در نظر گرفته می شود زیرا در ترکیب آن توزیع منظمی از اتم ها، یون ها و مولکول ها وجود ندارد. این آن را از جامدات کریستالی که حاوی اتم‌ها، یون‌ها و مولکول‌هایی هستند که به‌صورت منظم و دوره‌ای در همه جهات تکرار می‌شوند، متمایز میکند.
با توجه به خواص فیزیکی آن، برخی از شیشه ها برای ذوب شدن به دمای 650 درجه سانتیگراد (1202 درجه فارنهایت) و برخی دیگر تا 1650 درجه سانتیگراد (3002 درجه فارنهایت) نیاز دارند.
چگالی متوسط آن 2500 کیلوگرم بر متر مکعب است اما بسته به نوع مواد تشکیل دهنده انواع مختلف شیشه متفاوت است.
چگالی نسبی آن بین 2 تا 8 برابر چگالی آب است که باعث می شود گاهی سبک تر از آلومینیوم (چگالی نسبی 2.7) اما گاهی سنگین تر از فولاد (چگالی نسبی 7.85) باشد.
شیشه یک ماده چکش‌خوار از طریق روش‌های مختلف است که امکان دستیابی به پوشش متفاوتی را فراهم میکند، مانند شیشه‌های حرارتی، آنیل‌شده، ترموآکوستیک، زره‌دار، شیشه‌های چند لایه و غیره.
بافتی که به دست می آید بسته به فرآیند ذوب و موادی که با آن ساخته می شود متفاوت است.
در میان خواص شیمیایی آن، ویسکوزیته خاصی در حالت مایع و همچنین مقاومت در برابر خوردگی بالا خودنمایی می کند.
اگرچه شیشه در برابر عمل مواد بسیار مقاوم است، اما 4 مورد از آنها وجود دارد که می توانند آن را از بین ببرند: آب با دمای بالا، اسید فسفریک با غلظت بالا، غلظت قلیایی در دماهای بالا و اسید هیدروفلوئوریک.
در خواص مکانیکی شیشه، مقاومت صفر در برابر پیچش در حالت جامد آن وجود دارد، اما در حالت مایع، مقاومت خاصی در برابر پیچش دارد، زیرا خمیری است.
با استحکام متوسط 1000 مگاپاسکال، شیشه دارای مقاومت فشاری بالایی در نظر گرفته می شود. مقاومت در برابر خمش بسته به موادی که آن را تشکیل می دهند و تلاشی که روی آن اعمال می شود متفاوت است.
