در رتبه بندی پرورش دهندگان گل آماتور و طراحان منظره، کروکوس مانند گل پامچال با زیبایی فوق العاده یکی از مکان های پیشرو را اشغال می کند.
آغاز کشت این گیاه با بذر زعفران در مشهد به قرن نوزدهم برمی گردد. اما کروکوس از قدیم الایام نه تنها به عنوان گل، بلکه به عنوان ادویه، زعفران شناخته شده است که علاوه بر پخت و پز، در طب عامیانه نیز کاربرد فراوانی داشته است.
طب مدرن شرقی تا به امروز به استفاده از زعفران ادامه می دهد. برای بدست آوردن ادویه از کلاله خشک شده گل استفاده می شود. همچنین برای تهیه رنگ خوراکی استفاده می شود.
هنگام پردازش بیش از 50 هزار گل، تنها 1 کیلوگرم محصول خشک به دست می آید.
کروکوس متعلق به خانواده زنبق یا کاساتیکوف است. این گیاه علفی فاقد ساقه است، برگ های مستقیم و باریک از ریشه رشد می کنند، به طور فعال فقط پس از محو شدن گل شروع به رشد می کنند.
برگها به رنگ سبز تیره و با نوارهای روشن در تمام طول برگ هستند. این گیاه کم اندازه است، ارتفاع آن از 15 سانتی متر تجاوز نمی کند، ریشه کروکوس غده ای است و قطر آن بیش از 3 سانتی متر نیست.
در طبیعت با بذر تکثیر می شوند. در گلکاری و کشت صنعتی از طریق غده تکثیر می شود. از یک غده از یک تا سه گل رشد می کند. در زمان گلدهی، گونه های گیاهی گل بهار و پاییزی از هم متمایز می شوند.
گل کروکوس فنجانی شکل است که از شش گلبرگ تشکیل شده است. جوانه خود شبیه لاله است، اما اندازه آن بسیار کوچکتر است. اندازه کاسه گل از 2 تا 5 سانتی متر متغیر است. همه گونه ها دارای یک ویژگی متمایز هستند.